I. Informacja w sprawie zasad ruchu osobowego w strefie Schengen, obowiązujących od 21 grudnia 2007r.
Strefę Schengen, obszar bez kontroli na granicach wewnętrznych, tworzą 22 kraje członkowskie Unii Europejskiej: Austria, Belgia, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Węgry, Włochy, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Malta, Holandia, Polska, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Hiszpania, Szwecja oraz Norwegia i Islandia.
Od dnia 21 grudnia 2007 r. aby wjechać na terytorium Schengen, obywatele krajów trzecich muszą posiadać ważny dokument podróży (paszport) oraz wizę, jeśli jest ona wymagana.
Państwa Strefy Schengen wydają następujące rodzaje wiz jednolitych, które uprawniają posiadacza do wjazdu oraz pobytu na terytorium Schengen:
- wiza lotniskowa (A) – ważna tylko dla podróżujących samolotem, nie umożliwia posiadaczowi opuszczenia strefy tranzytowej lotniska,
- wiza tranzytowa (B) – pozwala na tranzyt przez terytorium Schengen, nie przekraczający 5 dni,
- wiza krótkoterminowa (C) – umożliwia pobyt na terytorium Schengen do 90 dni, w ciągu 6 miesięcy od momentu pierwszego wjazdu.
Oprócz wiz jednolitych, kraje Schengen wydają długoterminowe wizy narodowe (D) oraz zezwolenia na pobyt, które są ważne tylko na terytorium kraju wydającego.
Długoterminowe wizy narodowe pozwalają ich posiadaczom na nie przekraczający 5 dni bezwizowy tranzyt przez terytorium innych krajów strefy Schengen.
Posiadacze zezwoleń na pobyt wydanych przez jedno z państw Schengen, mogą podróżować po strefie Schengen przez okres nie przekraczający 3 miesięcy.
Obywatele państw trzecich (nie wchodzących do strefy Schengen) mogą korzysta z komunikacji w międzynarodowym transporcie drogowym (przez 90 dni) jeżeli posiadają dokument podróży oraz jeden z wymienionych dokumentów:
- krótkoterminową wizę jednolitą Schengen (C),
- długoterminową polską wizę narodową (D),
- ważną polską wizę C lub D wydaną przed 21 grudnia 2007 r.
- zezwolenie na pobyt w Polsce,
- zezwolenie na pobyt wydane przez inne państwo Schengen.
Obywatele państw trzecich (nie wchodzący do strefy Schengen) mogą korzystać również z komunikacji w międzynarodowym transporcie drogowym do celów tranzytu (do 5 dni) jeżeli posiadają dokument podróży oraz:
- jednolitą wizę tranzytową Schengen (B),
- ważną polską wizę (B) wydaną przed 21 grudnia 2007 r.,
- wizę (D) wydaną przez inny kraj strefy Schengen,
- ważną wizę (C) wydaną przed 21 grudnia 2007 r. przez Państwo Członkowskie UE, które przystąpi o do Unii Europejskiej w 2004 roku,
- zezwolenie na pobyt wydane przez Szwajcarię lub Lichtenstein.
II. Informacja w sprawie dokumentu podróży cudzoziemca, któremu nadano status uchodźcy.
Cudzoziemcowi i jego małżonkowi, którym nadano status uchodźcy w Polsce, wydawany jest Dokument Podróży (konwencja z dnia 28 lipca 1951 r.) przewidziany w konwencji genewskiej oraz karta pobytu. Małoletniemu dziecku cudzoziemca lub jego małżonka wydaje się kartę pobytu oraz wpisuje się dane osobowe małoletniego dziecka do Dokumentu Podróży wydanego cudzoziemcowi lub jego małżonkowi.
Warunki podróżowania w strefie Schengen osób, którym nadano status uchodźcy określone są w pkt. I Komunikatu
III. Informacja w sprawie dokumentu podróży obywateli polskich oraz obywateli krajów trzecich posiadających zezwolenie na pobyt stały lub czasowy w Polsce.
Mimo, że nie ma kontroli dokumentów Obywateli polskich na drogowych przejściach granicznych, to kontrole te są prowadzone na terenie krajów Schengen. W związku z tym obywatel polski wyjeżdżając do krajów obszaru Schengen musi mieć ze sobą obligatoryjnie ważne dokumenty identyfikacyjne.
Do dokumentów tych należą:
- Paszport osoby dorosłej,
- Paszport z wpisanymi dziećmi (do 16 roku życia),
- Dowód osobisty foliowany osoby dorosłej,
- Dowód osobisty wystawiony dziecku niepełnoletniemu (do 18 roku życia). Dowód ten jest ważny przez 5 lat.
Dokumentem identyfikacyjnym zdecydowanie nie są:
- Stary dowód osobisty (tzw. zielony),
- Legitymacja szkolna,
- Prawo jazdy,
- Tzw. "dowód podróży" (biała książeczka) – dokument wystawiany przez wojewodę cudzoziemcowi mającemu ważny na terenie Polski dokument pobytowy (np. zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenie na osiedlenie się). Cudzoziemiec wyjeżdżając z Polski, winien mieć paszport kraju, którego jest obywatelem oraz powinien wypełnić wszelkie obowiązki wizowe, zarówno tranzytowe jak i pobytowe, według wymogów krajów tranzytowych i kraju docelowego.
Wyjazdy z dziećmi
-
Przy wyjazdach indywidualnych rodzice z dziećmi muszą spełniać podane wyżej zasady związane z dokumentami
identyfikacyjnymi. Jeżeli dziecko nie
będzie miało stosownego dokumentu, może zostać deportowane z uwagi
na nieuprawnione przebywanie w strefie Schengen. -
Wyjazdy małoletniego dziecka z rodzicem, któremu decyzją sądu cywilnego (np. po rozwodzie małżonków)
przyznano sprawowanie władzy rodzicielskiej, obecnie w prawodawstwie polskim nie wymagają legitymowania
się tzw. pełnomocnictwem notarialnym drugiego rodzica (zgodą rodzica).
Władze polskie uznają, że ponieważ przy wyrabianiu paszportu czy dowodu osobistego dziecku, jest wymagana zgoda obojga rodziców, oznacza to, że jedno z nich może brać dziecko w podróż na zasadzie wzajemnych osobistych uzgodnień, bez ingerencji jakiegokolwiek urzędu.
Uwaga! Pełnomocnictwa takie mogą by wymagane przez władze innych krajów (w czasie lotnych kontroli) aby zapobiega porwaniom dzieci. Obowiązkiem rodzica jest sprawdzenie w placówce dyplomatycznej kraju, do którego wyjeżdża z dzieckiem, czy obowiązek taki w nim istnieje. Wymogi takie istnieją np. w Grecji i Hiszpanii (ale nie tylko).